Jinising Tembung Bahasa Jawa

Jinising Tembung adalah konsep dalam bahasa Jawa yang merujuk pada jenis kata atau bagian-bagian dari kata. Dalam bahasa Indonesia, konsep ini bisa disamakan dengan "part of speech" atau jenis kata.

Jinising Tembung Bahasa Jawa terdiri dari beberapa jenis kata, yaitu:
  • Tembung Nglaras: kata benda atau kata yang mengacu pada objek atau orang tertentu. Contoh: wong (orang), gedhang (pohon)
  • Tembung Kriya: kata kerja atau kata yang menunjukkan tindakan atau kegiatan yang dilakukan. Contoh: nulis (menulis), lunga (pergi)
  • Tembung Ganti: kata ganti atau kata yang digunakan untuk menggantikan kata benda atau kata ganti orang. Contoh: aku (saya), iki (ini)
  • Tembung Pangestu: kata tanya atau kata yang digunakan untuk menanyakan sesuatu. Contoh: opo (apa), sapa (siapa)
  • Tembung Pangkat: kata sifat atau kata yang memberikan deskripsi atau keterangan pada benda atau orang tertentu. Contoh: alus (halus), gedhe (besar)
  • Tembung Nglampahi: kata keterangan atau kata yang memberikan informasi tambahan tentang kegiatan atau tindakan. Contoh: saking (dari), menawi (jika)

Pemahaman akan Jinising Tembung Bahasa Jawa sangat penting bagi siapa saja yang ingin mempelajari bahasa Jawa secara lebih dalam, karena hal ini dapat membantu dalam memahami susunan kalimat dan pemilihan kata yang tepat dalam berkomunikasi dengan menggunakan bahasa Jawa.


Pembahasan tentang Jinising tembung ini memakai bahasa jawa jawa dan memang artikel ini dibuat untuk para pencari informasi tentang bahasa jawa. Ada 10 jenis Jinising tembung yaitu :

1. Tembung aran yaiku jeneng samubarang kang maujud lan ora maujud. Kang maujud tuladhane: kursi, buku, meja, negara. Kang ora maujud tuladha: pangarsa, kapinteran, kagungan, pikiran, kawruh, agama, lsp.

2. Tembung kriya yaiku tembung kang mratelake solah bawa utawa pagawean. Tuladha: disaponi, nyapu, nuthuk, kokthuthuk, disamber, nyamber, lsp.

3. Tembuung kahanan yaiku tembung kang mratelakake kahanan utawa sipat samubarang kayata sugih, kuru, lemu, sabar, nesu, dhuwur, cendhek, lsp.

Jinising Tembung Bahasa Jawa

4. Tembung sesulih yaiku tembung kang dadi sesulih utawa gantine samubarang. Tuladha: aku, kowe, dheweke (diarani tb. Sesulih purusa/ wong). Tuladha: -ku, -mu, -e (diarani tb. Sesulih darbe). Tuladha: sapa, apa, pira, kapan (diarani tb. Sesulih pitakon). Tuladha: iki, iku, kene, kana, lsp (diarani tb. Sesulih panudhuh).

5. Tembung wilangan yaiku tembung kang mratelakake cacah. Tuladha: sithik, akeh, siji, loro kapisan, lsp.

6. Tembung ancer-ancer yaiku tembung kang mratelakake panggonan utawa dunung. Tuladha: ing, marang, saka, katur, lsp.

7. Tembung panggenah/ tetenger yaiku tembung kang nyandhangi barang kang wis genah ana. Tuladha: Si, Raden, Kanjeng, Paman, lsp.

8. Tembung katranganyaiku tembung kang nerangake tembung kriya utawa kahanan. Tuladha: banter, mesthi, tansah, biasane, durung, wingi sore, lsp.

9. Tembung pangiket yaiku tembung kang ngiket utawa nggandhengake tembung siji lan sijine utawa ukara siji lan sijine. Tuladha: lan, sarta, saha, tuwin, miwah, sarehne, sabab, nanging, utawa, dene, ewadene, amarga, jalaran, lsp.

10. Tembung panguwuh yaiku tembung kang mratelakake panguwuh utawa sambat. Tuladhane: adhuh, tobat-tobat, wah, lo, lah, hemm, lsp.

Demikianlah artikel tentang Jinising Tembung Bahasa Jawa, semoga bisa menjadi informasi yang bermanfaat untuk para pembaca setia blog pustaka ilmu. Terimakasih

Post a Comment for "Jinising Tembung Bahasa Jawa"